Jackie Sleper (1962) maakt al veertig jaar werk waarin ze schoonheid (her)ontdekt en de strijd aangaat met onrecht. De verleiding, kracht, macht en onmacht van mensen en van vrouwen in het bijzonder, menselijke relaties, de kwetsbaarheid van een kind, dieren en de natuur zijn haar belangrijkste thema’s. Haar kleurrijke, gelaagde foto’s, tekeningen, collages, schilderijen en sculpturen ontstaan uit gedachten, herinneringen, eigen gedichten, dagboekaantekeningen en daaruit opgedane inzichten. In veel van haar werken strijdt Jackie tegen onrecht. Een thema dat haar van jongs af aan al bezighoudt. Haar idealisme en streven naar eenheid van natuur en mens drijven haar kunstenaarschap.
Tijdens de Biennale Internazionale dell’arte contemporanea di Firenze (2007) kreeg Sleper de eerste prijs toegekend voor haar gehele oeuvre in twee verschillende categorieën: Sculptures en Installations.
Zelf zegt Sleper (2021) dat het voor haar nu pas écht begint. Ze is op een punt gekomen waarop ze vrij is in haar denken, in haar eigen woorden: “Alle luiken in mijn hersenen staan open”.
Daarnaast heeft ze het gevoel nu te beschikken over zoveel kennis van techniek (door haar ervaring) en wereld (door haar reizen) dat ze ook in haar kunst volledig vrij kan zijn.
Voor deze expositie heeft Sleper een aantal werken geselecteerd. Werken met een knipoog soms, met een traan of met scherpe randen. Humor, lijden, vreugde en mijmeringen, het is er allemaal in terug te vinden. “Voor mij is het bijzonder om hier te exposeren, op een plek waar zoveel verschillende emoties en gedachtes passeren.”