“Ik doe dit werk vanuit mijn hart”, vertelt een stralende May Al Resasi. Ze is ontzettend blij, want haar detacheringscontract via Pantar (leer-werkbedrijf voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt) is net omgezet in een jaarcontract. “Ik hou van de zorg en ik werk hier in een heel fijn team”, verklaart ze. In het voorjaar van 2018 maakte ze kennis met Amsterdam UMC en dat was tegelijk haar eerste kennismaking met de ziekenhuiszorg. Die eerste maanden, herinnert ze zich, kwam er heel veel op haar af. Medicatie ophalen in de apotheek, bloedmonsters wegbrengen naar het lab – hoe vind je ooit je de weg in die eindeloze gangen? Het duizelde haar wel eens.

Maar stap voor stap werd ze letterlijk en figuurlijk wegwijs. “En ik leer nog elke dag. Ik kan me hier steeds verder ontwikkelen”, zegt ze. Inmiddels kan het team volledig op haar rekenen. Bij elke nieuwe inkomst staat er een patiëntenkamer tiptop klaar: strak opgemaakt bed, schone afvalbakken en aangevulde voorraden in de kasten.

Garantiebanen

Alle begin is moeilijk, zeker voor mensen met weinig (relevante) werkervaring, weet Ilja Swets, coördinator Participatiewet (locatie AMC). Ze heeft inmiddels al tientallen garantiebanen ingevuld: banen die zijn gecreëerd volgens afspraken tussen de Rijksoverheid en werkgevers. “Bij ons betreft dat onder meer functies met ‘bovenformatieve’ takenpakketten, die de zorg ondersteunen.” Garantiebanen zijn voor mensen die het op de reguliere arbeidsmarkt niet redden, omdat hun profiel onvoldoende aansluit, legt ze uit. “Zo komt hun sollicitatie telkens weer onderop de stapel terecht. In een garantiebaan starten ze met een proefplaatsing van twee maanden en krijgen ze extra begeleiding. Als dat bevalt, volgt een detacheringscontract via Pantar of Emma at Work.”

Taak voor taak

Heel geleidelijk - taak voor taak - je functie onder de knie krijgen, dat is volgens Ilja Swets een belangrijke sleutel voor succes. May Al Resasi is daarvan een goed voorbeeld: na een aarzelende start wist ze zich al snel onmisbaar te maken. Swets: “Mensen hebben de ruimte nodig om hun onzekerheid te overwinnen en hun weg te vinden. Wanneer en hoe geef je aan dat je iets niet hebt begrepen? Wat is een goed moment om een vraag te stellen over je taak en wanneer kun je beter even niet storen? Dat zijn dingen die je moet leren. May voelde dat al snel aan.” Op locatie AMC zijn er inmiddels al zo’n 115 garantiebanen gecreëerd. “De raad van bestuur neemt haar maatschappelijke taak hierin heel serieus en heeft er sinds 2017 centraal budget beschikbaar voor gesteld. Op locatie VUmc worden garantiebanen uit afdelingsbudget gefinancierd.”

Taakverlichting

“May was een van de eersten die bij ons het garantiebaan-traject inging”, vertelt hoofdverpleegkundige Carolien van Cruijsen. “Zij ging er echt voor. We zijn blij met haar. Het lukt overigens niet bij iedereen. Je weet bij aanvang nog niet wat iemand te bieden heeft; dat ontdek je pas gaandeweg. Maar het is de moeite waard. Niet alleen betekent de komst van Al Resasi taakverlichting voor het team, de afdeling heeft er ook een stralende medewerker bij.”

Voor Van Cruijsen is de strikte taakverdeling de succesfactor in dit verhaal. “Als afdelingsassistent heeft May logistieke taken en schoonmaaktaken; ze zorgt dat de afdeling en netjes bij staat, maar ook dat spullen gehaald en gebracht worden als dat op onverwachte tijden nodig is. Daarnaast werken hier enkele zorgassistenten die assisteren bij de patiëntenzorg: zij helpen bijvoorbeeld bij wondverzorging, zwachtelen of het wassen en aankleden van patiënten. Dankzij het werk van beide soorten assistenten wordt de zorg ‘ontzorgd’ en kunnen verpleegkundigen zich volledig aan hun verpleeg(technische)taken wijden. Zolang iedereen doet waarvoor hij of zij is opgeleid en zich op de eigen taken kan focussen, brengt dat voor het hele team lastenverlichting met zich mee.”