Waarom een kliniek openen in Ghana?
“Ik bezoek minimaal twee keer per jaar mijn geboorteland Ghana. Helaas is het land erg arm. De zorg in ziekenhuizen is hierdoor ver beneden niveau. 1 thermometer op 500 mensen, bijna geen verbandspullen of apparatuur, geen koelkast en toch ruim 2000 patiënten per maand. Dat is bij Amsterdam UMC wel anders. Door mijn werk hier realiseer ik me dat in het buitenland dingen heel anders gedaan worden.”
Hoe ben je aan de spullen gekomen?
“Toen ik bij het facilitair bedrijf begon te werken, merkte ik dat er veel onnodig wordt weggegooid. Deze spullen voldoen in Nederland niet meer aan de norm, maar komen in Ghana nog goed van pas. Daarom besloot ik om deze spullen te gaan verzamelen. Al gauw begon het mijn collega’s op te vallen, en gingen ze meehelpen. Er kwamen goederen vanuit het hele ziekenhuis: medicijnkarren, infuuspompen en ga zo maar door. Uiteindelijk werden er door Amsterdam UMC zelfs bedden gedoneerd.”
“Twee jaar later zag ik tot mijn schrik dat de spullen die ik had ingezameld door de lokale bevolking amper werden gebruikt. Bijvoorbeeld omdat ze gewend waren met watjes te werken in plaats van gaasjes. Daarom richtte ik de stichting Worae Care op om alles in goede banen te leiden.”
Waarom is een kraamzorg in Ghana zo belangrijk?
“In veel dorpen zijn inwoners ver verwijderd van het regionale ziekenhuis. Vooral voor zwangere vrouwen en baby’s is dit lastig. Zij sterven vaak tijdens en na de bevalling door gebrek aan goede zorg. De keuze voor een kraamkliniek was dus snel gemaakt. In overleg met de lokale autoriteiten besloot ik het dorp Atronie te gaan helpen.“
Het opzetten van een kliniek lijkt me niet makkelijk?
“Zoiets gaat inderdaad niet zomaar. Het heeft uiteindelijk 10 jaar geduurd om mijn droom te verwezenlijken. In die tijd ben ik altijd positief gebleven. Mijn collega’s hebben me altijd gesteund, ook wanneer het minder ging. Steen voor steen hebben we alles moeten opbouwen. Daarvoor was veel geld nodig. Amsterdam UMC was bereid om spullen te doneren. Ook de gemeente Amstelveen droeg zijn steentje bij door een subsidie beschikbaar te stellen. Uiteindelijk is het gelukt om de kliniek te openen. Daar ben ik ontzettend trots op.“
Jullie zijn nu een paar maanden open. Hoe gaat het tot nu toe?
‘’15 dorpen in de omgeving zijn inmiddels afhankelijk van de kliniek. De vroedvrouwen en verpleegkundigen zijn dagelijks aanwezig en zien zo’n 20 tot 40 patiënten per dag. Vanuit het regionale ziekenhuis komt er iedere week een arts op bezoek.
De opening brengt ook nieuwe uitdagingen met zich mee. Sommige vrouwen moeten ruim 5 kilometer lopen naar de kliniek met kinderen op hun arm terwijl ze medische hulp nodig hebben. Daarom hebben we sinds kort een eigen tuktuk. Mensen uit de omliggende dorpen kunnen ons bellen, dan komen medewerkers van de kliniek ze ophalen.“
Wat zou je nog willen bereiken met de kliniek?
“Het liefst zou ik in de toekomst een eigen laboratorium willen opstarten. Als er nu bloed wordt afgenomen, gaat het buisje naar het regionale ziekenhuis. Soms moeten patiënten tot wel 10 dagen wachten op de uitslag, wat voor sommigen te laat kan zijn. Ook is er dringend een OK nodig, Stichting Medic helpt ons momenteel om aan de juiste apparatuur te komen.”
Peter is inmiddels met pensioen maar werkt nog altijd als vrijwilliger bij Amsterdam UMC, locatie VUmc.. Ook zijn werkzaamheden in Ghana doet hij geheel als vrijwilliger. In augustus gaat hij weer een paar maanden terug. Wil jij Peter helpen in de kliniek? De deur staat open voor geneeskundestudenten, verpleegkundigen en artsen die hun steentje willen bijdragen.
Tekst: Fleur Evers
Foto’s: http://stichtingworaecare.nl/fotos/
