Slapen, eten en leren schieten bij de Koninklijke Marine op Aruba. Cyril Landstra deed haar keuzecoschap in het buitenland bij het ministerie van Defensie. De zesdejaars masterstudent Geneeskunde regelde het zelf: “Dit is een wereld waar je normaal gesproken niet veel van af weet.”

Hoe was het?

“Het was een gave ervaring om bij Defensie mijn coschap te doen, en dan nog wel op Aruba. Je wordt volledig opgenomen in de organisatie van Defensie zelf. Je verblijft op de kazerne, je eet op de kazerne met de militairen, en je neemt als arts (in wording) een officierspositie in, dus ik mocht ook bij de officiersvergaderingen aansluiten. Ik mocht erbij zijn als de commandant bij een ‘Alle Hens’ de huidige stand van zaken besprak, ik mocht mee het veld in, heb zelf met een granaatwerper leren schieten, en ga zo maar door... Erg fijn dat je zo welkom bent in de groep. Dat is niet met alle coschappen zo duidelijk. Het is een soort familie, wat ook logisch is, omdat deze militairen vaak lang van huis en van hun echte familie weg zijn. Ik ben blij dat ik daar deel van heb mogen uitmaken.”

Waarom Aruba en hoe belandde je bij de Marine?

“We hebben in de periode waarin we onze coschappen moeten lopen, een vast programma met maar weinig mogelijkheden om zelf te kiezen waar je naartoe wil. Ik wilde heel graag een keer wat ervaring opdoen buiten het ziekenhuis en heb de marine altijd al fascinerend gevonden. Dus op een dag heb ik contact opgenomen met Defensie, en ze hadden een stageplek voor me op Aruba. Ik verwachtte zelf in Nederland op een kazerne geplaatst te worden, maar ik had dus geluk.”

Met welke disciplines heb je je bezig gehouden?

“Je bent onder niet-operationele omstandigheden een soort huisarts. Daarnaast hou je je bezig met tropengeneeskunde, sociale geneeskunde en bedrijfsgeneeskunde. Ook spoedeisende geneeskunde/traumageneeskunde en anesthesie en chirurgie zitten in de opleiding tot Algemeen Militair Arts. Onder operationele omstandigheden moet je van alle markten thuis zijn en in extreme omstandigheden geneeskunde kunnen uitoefenen. Dat maakt het arts zijn bij Defensie ontzettend gevarieerd.”

Was Aruba voor jou ook een leuke plaats als toerist; heb je bijzondere dingen gedaan?

“Aruba was een fantastische plek om mijn vrije tijd te besteden. Ik heb gesnorkeld (dat kan rondom het hele eiland), een indrukwekkende nachtduik gemaakt met UV-licht en genoten van de (bijna) altijd schijnende zon op de idyllische stranden van ‘One Happy Island’. Met de auto heb ik nog vele andere mooie plekken ontdekt, zoals de vuurtoren in Noord, een hobbelige offroad weg langs de ruwe noordkust, de hoofdstad Oranjestad met zijn prachtige stijlvolle gekleurde huisjes en San Nicolas, de achterstandsbuurt van het eiland met prachtige muurschilderingen en veel geschiedenis. Wat ik geweldig vond, was het beklimmen van de Hooiberg in het midden van Aruba. Je moet er 562 treden voor omhoog klimmen, maar het uitzicht als je eenmaal bovenop staat is de inspanning meer dan waard.”

Ben je iets te weten gekomen over de stand van de geneeskunde bij de marine?

“Er wordt bij de marine gewoon gehandeld volgens de Nederlandse richtlijnen van bijvoorbeeld de huisartsgeneeskunde, maar er zijn ook richtlijnen voor militaire artsen. Die zijn allemaal goed wetenschappelijk onderbouwd en de zorg binnen Defensie is dus ook, net als in de rest van ons land, goed geregeld.”

Wat heb je geleerd van deze buitenlandstage?

“Ik heb vooral een erg leuk kijkje gekregen in de wereld van de Koninklijke Marine en in die van Defensie. Dit is een wereld waar je normaal gesproken niet veel van af weet en waarin je je ook niet begeeft. Iedereen wilde me graag wat van het werk laten zien. Alleen al het gezamenlijk eten in de ‘vreetschuur’ (het bedrijfsrestaurant) leidde tot leuke gesprekken met militairen van alle rangen. Ook in de ziekenboeg zelf heb ik veel extra verantwoordelijkheden gekregen. Zo heb ik verpleegkundigen direct gesuperviseerd tijdens hun verbandspreekuur en heb ik mijn eigen spreekuren gedraaid. Ook heb ik diensten kunnen meedraaien en leerzame spoedeisende gevallen voorbij zien komen. Daarnaast heb ik in mijn vrije tijd les gekregen in de ‘BATLS’: Battlefield Advanced Trauma Life Support, de acute traumazorg binnen operationele militaire omstandigheden. Ook voor mijn persoonlijke ontwikkeling was het goed om een keer helemaal alleen naar het buitenland te gaan. Je leert zo volledig op je eigen benen staan en eigen verantwoordelijkheid te nemen. Het is toch best spannend om naar zo'n vreemd land te gaan waar je niemand kent en waar je op een kazerne zit met allemaal militairen.”

Gaan ze je terugzien bij de marine?

“Ik ben nu bijna aan het eind gekomen van mijn studie en moet binnenkort een keuze maken. Er staan drie opties open, waaronder arts bij de Marine, dus het blijft nog even spannend. Maar het zou zo maar kunnen.”