Een parkeerplaats vol met auto’s. Dat is niet zo bijzonder. Maar wel als het uitsluitend auto’s zijn met feestelijk geklede mensen, vrolijke gezichten, champagneflessen en -glazen. Zelden zag een parkeerplaats er feestelijker uit dan P5 op deze zondag. Zo’n 150 geneeskundestudenten van AMC/UvA kregen tijdens een unieke uitreikingsceremonie hun artsendiploma. Normaal gesproken vindt deze officiële ceremonie plaats in een van de collegezalen. Vanwege corona was nu parkeerplaats P5 bij het AMC omgetoverd tot ‘drive-in’ voor artsen-in-spe en hun vrienden en familie.
Vanuit een Lelijke Eend
In een felrode Lelijke Eend - met open dak – kwam Eva van Gemeren met familie naar de uitreiking van haar artsdiploma. Ze was eerlijk gezegd een beetje teleurgesteld toen ze de brief kreeg van de faculteit geneeskunde over de diploma-uitreiking. “Ik heb zes jaar heel hard gestudeerd, en dan een diploma-uitreiking op een parkeerplaats? Maar nu ik dit zie… Het is wel heel mooi.” Tussen trossen ballonnen door hadden verkeersregelaars haar naar de ingang van P5 geleid. Daar kreeg ze een fles champagne (alcoholvrij natuurlijk), een set glazen en een gouden envelop met instructies. Want alleen de arts-in-spe mocht de auto verlaten. Alle anderen moesten de uitreikingsceremonie vanuit de auto volgen.
Een paar auto’s verderop zit Niels Vermeulen met zijn familie. De anios-chirurgie in OLVG-West had zich ingeschreven voor de uitreiking van juli, maar die werd gecanceld. “Ik heb geen idee wat er gaat gebeuren, maar het is in elk geval een mooie belevenis” Even later opent een lakei in livrei de gouden poorten. Met een elegante buiging en een groet heet hij de kandidaten welkom. Verkeersregelaars begeleiden de auto’s naar hun plek.
Schilderij tot leven
De projectie van Rembrandts schilderij ‘De anatomische les van Dr Nicolaes Tulp’ op een scherm markeert het begin van de plechtige ceremonie. Plots komt een van de figuren van het legendarische schilderij tot leven. Het blijkt professor Mario Maas, voorzitter van de examencommissie, gestoken in toga, die vanuit de anatomische les de kandidaten toespreekt.
“Dit is uniek, dit gaan ze onthouden”, had hij ’s ochtends vroeg al geroepen toen hij parkeerterrein P5 opliep. De kale betonvlakte had voor deze gelegenheid een volledige make-over ondergaan: overal reusachtige ballonnen, een met zwarte doeken bedekte omheining, een mega bioscoopscherm en grote luidsprekers.
Normaal gesproken vindt de openbare zitting van de examencommissie - zoals de diploma-uitreiking formeel heet – plaats in een collegezaal. “Daar kun je je onmogelijk aan de coronaregels houden”, vertelde Maas. “We kregen het idee om de uitreiking in de open lucht, als een ‘drive-in’ te organiseren. Want dit blijft een mijlpaal die je moet vieren. Bovendien: het AMC is je huis geweest in de afgelopen zes, zeven jaar. Je heb daar keihard gewerkt. Dat moet je op een mooie manier afsluiten, net zoals dat in andere jaren is gebeurd.”
De eed afleggen
In vijf shifts kregen telkens dertig geneeskundestudenten hun bul uitgereikt. Onder de stralende zon werden ze een voor een naar voren geroepen. Een handtekening onder hun bul, een korte toespraak en natuurlijk de Eed van Hippocrates. Met een kort ‘Dat beloof ik’ of ‘Zo waarlijk helpe mij God almachtig’ bevestigden ze de eeuwenoude eed. Camera’s legden het vast voor de livestream, en voor het grote scherm. Medestudenten, familieleden, opa’s en oma’s konden het allemaal vanuit hun auto volgen op het grote scherm. En waar normaal gesproken na elke felicitatie iedereen applaudisseert, volgde nu een luid claxonconcert.
“Het is een beetje raar om de eed af te leggen, terwijl ik al sinds begin dit jaar aan het werk ben als arts in het ziekenhuis in Gouda”, vertelde arts-in-spe Annelie Tromp toen ze met haar vriend in de auto nog voor de gouden poort stond te wachten. “Maar dit is wel heel leuk.” Ze had haar diploma eerder kunnen ophalen, dat zou een eenvoudige plechtigheid zijn geweest en ze had dan een dag vrij moeten nemen. Dat was niet makkelijk geweest met alle coronazorg die ook in haar ziekenhuis in Gouda verleend moest worden. “We hadden echt alle handen nodig”, zegt ze over die periode. Nu was ze blij dat ze zich voor deze ceremonie had aangemeld, vertelde ze na afloop. “Het is erg leuk dat er zo veel moeite in is gestopt, en misschien is dit nog wel leuker dan de uitreiking oude stijl.”
Tekst: Jasper Enklaar
Foto's: Sander Nieuwenhuys
Video: Dyzlo Film
