Twee jaar geleden raakte Charissa Wijnands helemaal verknocht aan het gewichtheffen. Inmiddels is ze zes dagen in de week te vinden in gewichthefclub Weightlifting Rotterdam. Met resultaat. Op 19 januari werd Wijnands in Amsterdam Nederlands kampioen gewichtheffen in de gewichtsklasse tot 81 kilo. “Eerlijk is eerlijk”, zegt ze, “in Nederland is het nog niet zo’n populaire sport. Er was maar één andere vrouw die zich binnen mijn klasse wist te kwalificeren voor het NK.”
Dat maakte Wijnands’ collega’s bij het Laboratorium voor Speciële Hematologie (LSH), dat zich richt op de diagnostiek van leukemie en lymfomen, niet minder trots. Die stuurden een mail naar de nieuwsredactie van Amsterdam UMC. “Wij vinden het een hele prestatie en doen het haar zeker niet na. Als Amsterdam UMC hebben we deze kampioen maar mooi in huis.”
81 kilo met de snatch
Haar prestaties zijn absoluut indrukwekkend. Op het NK tilde ze maar liefst 70 kilo met de snatch – “dan trek je het gewicht in één keer boven je hoofd” – en wist ze 90 kilo te tillen met de clean and jerk. “Dan trek je het gewicht eerst naar je schouders om het vervolgens van je schouders boven je hoofd te stoten. Mijn persoonlijk record is 101 kilo met de clean and jerk en 81 kilo met de snatch.”
Niet echt mainstream, dat gewichtheffen. Hoe kwam de sport op haar pad? “Ik ben absoluut geen sportief type, ik heb jarenlang helemaal niets gedaan. Totdat ik drie jaar geleden besloot dat het toch echt tijd werd om íets aan mijn conditie te doen. Via een paar proeflesjes Cross Fit kwam ik in aanraking met gewichtheffen. Ik was meteen verkocht. Gewichtheffen is heel erg technisch. Het vergt doorzettingsvermogen om bewegingen te perfectioneren en te finetunen. Doordat het zo technisch is, wordt hard werken ook echt beloond. Je vecht voor elke kilo, probeert iedere dag weer dat persoonlijk record te verbreken. De adrenaline die je voelt als je na al dat geploeter 100 kilo boven je hoofd weet te krijgen, is onbeschrijflijk. Dat smaakt naar meer.”
Broccoli met kip
En dus traint Wijnands zes dagen in de week, drie uur per dag en volgt ze een speciaal dieet. “Op werkdagen is het werken, eten in de trein – vaak koude broccoli met kip, jammie – trainen, om elf uur naar bed en om zes uur weer op om te werken, te eten in de trein, te trainen enzovoort.” Lacht: “Had ik al gezegd dat deze hobby nogal uit de hand gelopen is?”
En de volgende stap? De wereldkampioenschappen? “Dat niveau ga ik niet meer bereiken, daar moet ik realistisch in zijn. Op WK’s tillen vrouwen in de top een snatch van 120 kilo, daar steekt mijn persoonlijk record van 81 kilo een beetje schraal tegen af. Maar ik ga wel voor het Europees kampioenschap. Daar tilt de top een snatch van 100 kilo. 19 kilootjes erbij nog dus… We gaan ervoor!”
Tekst: Sophie Verschoor
Foto's: Elmer Bets
