Wat maakt het werken in het Emma Kinderziekenhuis Amsterdam UMC zo leuk? In deze reeks vertellen medewerkers over hun vak en hoe ze in het EKZ zijn beland. Medisch pedagogisch medewerker Marsha Stoker praat over de kracht van muziek bij de begeleiding van kinderen.

"Muziek hoorde je vroeger altijd wel in huis. Mijn vader speelt gitaar en in mijn tienerjaren ben ik zelf ook gitaar gaan spelen. Muziek kan echt een uitlaatklep zijn. Het is voor mij dan ook logisch om muziek te gebruiken bij de begeleiding van tieners. Muziek helpt om uiting te geven aan emoties. Hoe ik muziek inzet als methode, hangt af van het pedagogische doel dat ik op dat moment voor ogen heb."

Optreden

Marsha maakt bijvoorbeeld samen met de kinderen een liedje of oefent voor een optreden in het tienergedeelte van het Emma. "Een prettige activiteit voor kinderen die langdurig in het Emma verblijven, omdat we er langere tijd aan werken. We bedenken samen een liedje, oefenen en soms maken we flyers voor het optreden. De reacties op het optreden zijn positief en dat versterkt het zelfvertrouwen. En dat helpt weer het herstel. Mijn kracht is dat ik aanvoel wat een kind nodig heeft: troost, humor of soms gewoon rust. Persoonlijke aandacht, dat is waar het uiteindelijk om draait."

"Ik probeer zo dicht mogelijk bij de belevingswereld van kinderen te blijven. Samen muziek maken is niet alleen een creatieve uitlaatklep, er komen gesprekken op gang. Vaak blijkt uit deze gesprekken wat het kind nodig heeft. Zo help ik het kind om zich veilig, vertrouwd en vooral gehoord te voelen. Dat is ook het uiteindelijke doel van mijn werk, dat de ontwikkeling van het kind ook tijdens het verblijf in het Emma doorgaat."

Vertrouwensband

Een belangrijk deel van het werk van Marsha is preventief. Ze probeert een vertrouwensband met het kind en het gezin op te bouwen. "Een ziek kind kan traumatisch zijn voor een gezin. Met een team proberen we de traumatische gevolgen te voorkomen. Als dat lukt, geeft dat veel voldoening. Dat is de reden waarom ik dit werk doe".

"Wij volwassenen kunnen veel leren van hoe kinderen omgaan met hun ziekte. Kinderen zijn veerkrachtig en zien, vaker dan volwassenen, de positieve dingen in het leven. Zoals vriendschap, verliefd zijn, hobby's en gewoon plezier hebben met elkaar. Liever dat, in plaats van eindeloos te piekeren."

Tekst en foto: Ricardo Wijngaarde