Heb je nog weleens zin in een sigaret?
“Nee, totaal niet. Ik vind het nu smerig. Niet te geloven dat ik 32 jaar lang heb gerookt... Ik begon al op mijn vijftiende, omdat mijn vriendje rookte. Volgens mij vond ik het niet eens lekker, maar vooral stoer. Daarna raakte ik verslaafd. Tijdens mijn zwangerschappen ben ik wel gestopt, maar na de bevalling stak ik meteen weer een sigaret op. Roken was voor mij een manier om met emoties om te gaan. Ik weet nog dat toen mijn vader net was overleden, ik twee pakjes achter elkaar heb weggerookt. Dat was mijn manier om met het verdriet om te gaan.”
Hoe ben je uiteindelijk gestopt?
“Ik heb nu een kleinzoon, op wie ik regelmatig oppas. Op de OK vertelde ik dat ik na het roken altijd mijn handen waste en zelfs een schone trui aandeed. Maar volgens gynaecoloog Luc van Lonkhuijzen kon ik dan alsnog de nicotine op hem overbrengen. Dat bleef in mijn hoofd hangen. Toen ik een paar dagen later weer oppaste en ik mijn kleinzoon op wilde pakken, heb ik mijn sigaretten weggegooid en ben ik direct gestopt.
Wat ook meespeelde is dat ik kort daarvoor een terminale vorm van kanker leek te hebben. Uiteindelijk bleek het loos alarm, maar het zette me aan het denken. Het voelde alsof ik na een doodvonnis een tweede kans had gekregen. Ik dacht: waarom rook ik dan nog?”
Je bent nu ambassadeur voor collega’s die willen stoppen. Wat zeg je tegen hen?
“Ik vertel gewoon waarom ik zo blij ben dat ik ben gestopt. Zo hou ik veel geld over: ongeveer 1200 euro per jaar. Daar kun je veel mooie kleren van kopen hoor! Daarnaast is mijn gezondheid verbeterd. Ik loop nu zonder hijgen de trap op naar de OK. Ook smaakt het eten beter. Ik proef meer. Van collega’s hoor ik regelmatig dat ze graag naar mijn verhaal luisteren. Ik benader het positief en roep niet dat roken slecht is. Dat zou ook hypocriet zijn, na 32 jaar roken.”
Wat vind je ervan dat Amsterdam UMC per 1 oktober helemaal rookvrij wordt?
“Als ik nog zou roken, zou ik daar waarschijnlijk heel boos om worden. Maar het is wel goed. Roken in een ziekenhuis kan eigenlijk niet. Ik denk dat veel collega’s vanaf oktober een stuk minder zullen roken, of helemaal gaan stoppen. Voor OK-medewerkers op de AMC-locatie is het straks niet meer te doen. In een half uur pauze zouden ze zich om moeten kleden en voorbij het metrostation moeten lopen om daar een sigaret op te steken. Dan blijft er geen tijd meer over om te lunchen.”
Wat is jouw belangrijkste tip voor collega’s die willen stoppen?
“Probeer het gewoon. Ga naar de huisarts en vraag om advies. Er zijn veel middelen die je kunnen helpen. De meeste mensen weten dat niet en kennen alleen nicotinepleisters. Ook kun je in Amsterdam UMC hulp krijgen, met begeleiding van de afdeling Psychiatrie. Ik heb me daar destijds voor ingeschreven, maar ben uiteindelijk zelf gestopt. Wel heb ik nog kruidenpilletjes geslikt, maar daar ben ik na een paar dagen al mee opgehouden. Ontwenningsverschijnselen heb ik amper gehad. Wel een paar dagen hoofdpijn. Daar heb ik paracetamol voor gebruikt. Lichamelijk is het goed te doen. Stoppen met roken is vooral een mentale kwestie. Je moet het echt willen. Wil je stoppen en het lukt niet? Klop dan bij mij aan. Dan gaan we praten.”
Tekst: Tim van den Berg
Foto: Elmer Bets
