Zonder titel | 1985 | marmer | 4 groepen beelden | Aanwinst via 1% regeling
Herplaatst en gerestaureerd in 2012
foto: Christian van der Kooy
Meteen viel omgevingskunstenaar Berend Hendriks (1918-1997) voor het licht, toen hij medio jaren tachtig een kunstwerk mocht maken voor het gloednieuwe AMC-gebouw. De zonnestralen vielen het ziekenhuis binnen in een lange gang, die hij besloot te accentueren met vier groepen van stenen beelden – tegels en blokken, verrijzend tot zuilen, alles vierkant alsof het opsteeg uit het gebouw en er tegelijk mee versmolt. Zoiets grilligs en persoonlijks als smaak gold als passé. Daarom oogt dit werk zo wiskundig: het combineert architectonische functionaliteit – grijs en hoekig – met poëzie. Daarvoor verwerkte Hendriks een gedicht van Van Ostaijen "Melopee" Onder de maan schuift de lange rivier in deze blokkige kunst, als een blauwhardstenen rivier die de verbeelding prikkelt met verwijzingen naar stromen en natuur. Hoog boven in de gangen schitteren hemellichamen, maar dan van hoekig en grijs staal, die nuchtere geometrische vormentaal van de toen nieuwe omgevingskunst waar Hendriks een pionier in was.