Vaatchirurg Kak Khee Yeung promoveerde tijdens haar studie geneeskunde, zette een biobank op en ontving onlangs de Dekkerbeurs van de Hartstichting. Als jonge arts heeft ze een staat van dienst waarop velen jaloers kunnen zijn. Soms vecht ze tegen vooroordelen.
Kak Khee Yeung is Aziatisch, vrouw en 35. Allemaal ingrediënten, vermoedt ze, die er soms toe bijdragen dat men haar ‘wat onderschat’. "Dan sta ik op een feestje, en praten mensen alleen met mijn man – die partner-advocaat is. Hier sta ik, denk ik dan, ik ben een eigen persoon!"
Het is een feit dat niet alle chirurgen (man of vrouw) een ‘track record’ hebben zoals deze vaatchirurg. Naast slim is ze ambitieus. Heel ambitieus. Ze begon met onderzoek op haar 19e, deed een promotietraject náást haar studie geneeskunde (normaal studeer je eerst af en ga je daarna een vierjarig promotietraject in) en zette een laboratorium en biobank op om onderzoek te doen naar aneurysma’s (een vergroot bloedvat die mogelijk kan scheuren). Ook werkte ze in Taiwan en de VS. ‘Daar opereer je vijf dagen per week van 7 tot 23 uur, terwijl een vaatchirurg in Nederland meestal twee dagen per week aan het opereren is. Ik heb dus op vrij jonge leeftijd al honderden patiënten onder mijn hoede gehad. Dat wilde ik graag. Ik dacht “als ik dit nu doe, dan kan ik ‘mee’ met de ervaren chirurgen in Nederland”.
Iets betekenen
Yeung koos het vakgebied van de vaatchirurgie, omdat hart- en vaatziekten nog altijd doodsoorzaak nummer 1 zijn in de wereld. Ze wilde iets betekenen.
Zoals gezegd, ze is ambitieus. "Ik heb Chinese wortels. Mijn ouders kwamen ooit met niets naar Nederland. Ze zetten succesvolle Chinese restaurants op. Ik denk toch dat het typisch Aziatisch is dat mijn ouders me pushten om het hoogst mogelijke te bereiken; ik moest op pianoles, balletles en ik moest dokter worden. Als ik met een 9 thuiskwam vroeg m’n moeder: waarom geen 10? Ons restaurant lag boven een bibliotheek, als m’n moeder werkte dan zette ze mij rustig vijf uur in die bieb. Ik verslond alle boeken om me heen."
Vrouwen op de operatiekamer
Toch heeft ook deze stoere vrouw soms last van vooroordelen - dat vrouwen geen succesvol chirurg kunnen zijn, bijvoorbeeld. Op congressen ziet men haar vaak aan voor een vertegenwoordiger van een farmaceut. Verbazing alom, wanneer ze het podium betreedt als vaatchirurg. “Maar kom op! Moet je dan een man zijn om een fatsoenlijke hand te krijgen? Ik ervaar dit niet in Amsterdam UMC, trouwens, laat ik daar duidelijk over zijn.”
Dekker beurs
Onlangs kreeg ze de prestigieuze Dekker Fellowship Senior Clinical Scientist beurs van de Hartstichting. Ze doet onderzoek naar ‘gladde spiercelfuncties’ bij aneurysma’s van de aorta. Haar passie is om onderzoek te doen en basale wetenschap te brengen op het gebied van vaatchirurgie.
"Overigens", voegt ze toe, "ik ben geen feminist, ik ben gewoon voor gelijke kansen."
Tekst: Loes Magnin
Foto: Amsterdam UMC