Tijdens de eerste coronagolf stonden alle onderdelen van de zorg van Amsterdam UMC onder grote druk. De OK-programma’s werden afgebouwd om ruimte vrij te maken voor coronazorg in de kliniek. Het aantal operaties liep zo sterk terug, dat op een gegeven moment nog maar 30-40 procent van de normale OK-capaciteit werd benut.
Legemate: ”In die eerste periode hebben we met clinici, hoogleraren medische ethiek en huisartsgeneeskunde en capaciteitsplanners een plan gemaakt om patiënten qua urgentie in te delen. De patiënten zijn in vier categorieën ingedeeld. Voor patiënten in de eerste categorie is uitstel van operatie niet mogelijk. Ook patiënten in groep 2 hebben een hoge urgentie. Patiënten in groep 3 en 4 lopen minder risico bij uitstel van hun operatie.”
Meer rust tijdens tweede golf
Het plan kwam goed van pas tijdens de tweede golf toen Amsterdam UMC opnieuw flink terug moest in OK-capaciteit en alleen de meest urgente patiënten konden worden geopereerd. Legemate:”We handelden nu dankzij dit plan minder reflexmatig en met meer beleid. Daarbij komt dat de verpleegafdelingen ook hebben geleerd van de eerste golf, waardoor het duidelijker was welke stappen moesten worden gezet. De OK-capaciteit bleef daardoor beter overeind en we konden weer sneller opschalen. Nu naar 60-70 procent.”
Perspectief
Natuurlijk gaan nog steeds de meest urgente patiënten voor. Maar Legemate ziet ook dat er ruimte moet zijn voor snijdende specialismen die met minder acute patiënten te maken hebben.
Legemate:”Bij plastische chirurgie bijvoorbeeld zijn de meeste operaties uitgevallen. Op enig moment moet je hen ook weer mogelijkheden bieden om te kunnen opereren. Dat is nodig voor het opleiden van nieuwe specialisten, maar ook voor het moreel van de medewerkers. Het blijft echter een spanningsveld hoe de OK-tijd in deze tijden van schaarste eerlijk te verdelen. En als we nog een extra corona-golf krijgen, staat alles weer op losse schroeven.”
Tekst: Jan Spee
Foto: Digidaan
