Wat is kamerfibrillleren?
Kamerfibrilleren is een levensbedreigende hartritmestoornis. Het heet ook wel ventrikelfibrilleren. De hartkamers kunnen niet meer samentrekken omdat ze snel en chaotisch worden geprikkeld. Hierdoor pompt het hart geen bloed meer rond en ontstaat er een hartstilstand.
Bij een normaal hartritme verspreidt de prikkel zich vanuit de sinusknoop in de rechterboezem. Hierna gaat het over de boezems naar de atrioventriculaire (AV)-knoop. Hier wordt de prikkel even vastgehouden en snel naar de kamers verspreid.
Wat zijn de klachten en verschijnselen?
Belangrijke verschijnselen bij kamerfibrilleren zijn:
- verlies van bewustzijn;
- geen of abnormale ademhaling.
Vaststellen van de diagnose en onderzoek. Hoe gaat dat?
De volgende onderzoeken zijn mogelijk om de oorzaak van het kamerfibrilleren te achterhalen:
- inspanningsonderzoek (fietstest);
- Holteronderzoek of eventrecorder;
- hartkatheterisatie;
- elektrofysiologisch onderzoek (EFO);
- erfelijkheidsonderzoek.
Maar soms blijft de oorzaak onbekend.
Wat is de behandeling bij kamerfibrilleren?
Kamerfibrilleren gaat nooit uit zichzelf over. Om het hart weer in een normaal sinusritme te krijgen moet er een elektrische schok worden toegediend. Dit gebeurt met een automatische externe defibrillator (AED).
Als een reanimatie geslaagd is, worden er behandelingen opgestart om kamerfibrilleren te voorkomen. Dit kunnen zijn:
- medicijnen (anti-aritmica);
- Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD);
- Dotter of stentbehandeling;
- bypassoperatie: bij vernauwingen in de kransslagaders;
- ablatie; De cardioloog maakt op de plek waar de ritmestoornis ontstaat een klein litteken.
Als er kamerfibrilleren ontstaat kort na een hartinfarct, is de kans op herhaling klein. Behandeling is dan meestal niet nodig.
Wat moet u doen bij een hartstilstand?
Om hersenbeschadiging te voorkomen is het heel erg belangrijk om zo snel mogelijk te starten met reanimeren en een schok te geven met een AED of defibrillator. 112 moet direct gebeld worden door omstanders.
Er moet zo snel mogelijk een elektrische schok worden toegediend met een AED of defibrillator. Bron: http://www.merckmanual.nl/mmhenl/print/sec24/ch299/ch299c.html.