Wilt u gebruik maken van zaadceldonatie, bijvoorbeeld omdat u geen partner heeft die voor de eicelbevruchting kan zorgen? Dan kunt u ervoor kiezen om daarvoor zelf iemand te zoeken, bijvoorbeeld in uw vriendenkring, of kiezen voor een spermabank.
In dat laatste geval vindt de behandeling (kunstmatige inseminatie) in het ziekenhuis plaats. Voor de spermabank geldt dat de gegevens van de donor worden bewaard, beheerd en verstrekt door de Stichting Donorgegevens. Gegevens opvragen is aan regels gebonden; de stichting zorgt daarbij voor deskundige begeleiding. Meer over het opvragen van gegevens van spermadonatie en eiceldonatie leest u op de informatiepagina’s van de Rijksoverheid.
Als u zelf wilt dragen
Als u zelf de zwangerschap wilt dragen, mag u lange tijd geen testosteron gebruiken. Vanaf ten minste 3 maanden vóór de geplande zwangerschap stopt u met de testosteron. Na het stoppen komt na gemiddeld 3 tot 6 maanden de menstruatie weer terug en wordt het mogelijk om zwanger te worden. Als de bevruchting slaagt en uw zwangerschap een feit is, dan kunt u nog steeds geen testosteron gebruiken: dat is schadelijk voor de baby.
Tijdens en na uw zwangerschap kunnen de genderdysfore gevoelens toenemen.
Als uw partner wil dragen
Voor veel trans mannen is het zelf dragen van een zwangerschap geen optie. Wellicht heeft u een partner die een zwangerschap kan en wil dragen. In dat geval hebben u en uw partner de volgende mogelijkheden:
- Uw eicel in het laboratorium laten bevruchten met donor-zaadcellen (IVF/ICSI) en de bevruchte eicel (het embryo) bij uw partner in de baarmoeder plaatsen. (Zijn er meerdere bevruchte eicellen, dan worden deze ingevroren). Nadelen van deze optie zijn de gezondheidsrisico’s voor uw partner. Het dragen van een niet-biologisch kind kan leiden tot hoge bloeddruk, zwangerschapsvergiftiging, vroeggeboorte en veel bloedverlies na de bevalling. Vanwege deze gezondheidsrisico’s is het draagmoederschap daarom helaas niet voor iedereen weggelegd.
- Uw partners eicel laten bevruchten via zelfinseminatie met sperma van een donor of door kunstmatige inseminatie (KID) in het ziekenhuis met donorzaad van een Nederlandse spermabank.
Draagmoederschap buiten uw relatie
Als een zwangerschap van uzelf of uw partner geen optie is, kunt u ook overwegen een draagmoeder te zoeken. Draagmoederschap buiten een relatie is verbonden aan veel wet- en regelgeving. Tevens doorloopt de draagmoeder een traject van uitgebreide medische en psychologische screening. Dit traject duurt meestal 1 tot 2 jaar.
Het dragen van een niet-biologisch kind brengt gezondheidsrisico’s met zich mee; de draagmoeder heeft kans op hoge bloeddruk, zwangerschapsvergiftiging, vroeggeboorte en veel bloedverlies na de bevalling.
Als u zelf niet wilt dragen en een partner heeft die over zaadcellen beschikt, is het inschakelen van een draagmoeder de enige mogelijkheid om samen een biologisch kind ter wereld te brengen. Toch maakt dat jullie niet automatisch tot juridische ouders; daarvoor moet u na de geboorte een (aangepaste) adoptieprocedure starten.