Medische communicatie

De missie van het onderzoek binnen de onderzoekslijn Medische Communicatie is:

‘het bevorderen van kennis over de effectiviteit van medische communicatie en daarmee het bevorderen van op evidentie gebaseerd medisch communicatief handelen’.

Het onderzoek binnen de onderzoekslijn medische communicatie richt zich zowel op ontwikkeling van methode of theorie, als op toepassingen in de praktijk. Studies kunnen zowel beschrijvend en voorspellend zijn als de effectiviteit van interventies betreffen. Doorgaans wordt gebruik gemaakt van kwantitatieve onderzoeksmethoden. De wens is de klinische praktijk zo objectief en nauwgezet mogelijk te registreren. Daartoe zijn er codeersystemen ontwikkeld om de consultvoering in kaart te brengen.

Binnen de onderzoekslijn medische communicatie worden drie aandachtspunten onderscheiden:

  1. Algemene klinische communicatie. Hierbij krijgen informatie geven, beslissingen nemen en bevordering van het navolgen van adviezen veel aandacht. Daarnaast komen meer algemene onderwerpen als patiëntgerichtheid, de invloed van elektronische informatie-uitwisseling, en vertrouwen in behandelaars aan de orde.
  2. Communicatie en klinische genetica. Daarbij staan wederom informatie, besluitvorming en bevordering van het navolgen van adviezen centraal, maar dan specifiek in relatie tot door genetische kenmerken bepaalde gezondheidsrisico’s voor het individu en/of diens (toekomstige) nageslacht.
  3. Onderwijs in medische communicatie. Hierbij wordt vooral aandacht gegeven aan de ontwikkeling en evaluatie van nieuwe, veelal digitaal ondersteunde, onderwijsvormen en de toetsing van communicatieve vaardigheden.

    De principal investigator van deze onderzoekslijn is Prof. dr. E.M.A. Smets.

    Op who-is-who pagina van Prof. Smets kunt u meer informatie vinden over de onderzoekslijn, de bij de onderzoekerslijn betrokken medewerkers en publicaties.