Veel kennis over miskramen ontbreekt

Miskramen komen veel voor, maar veel kennis ontbreekt over factoren die het risico daarop vergroten. Amsterdam UMC heeft meegewerkt aan een reeks deze week verschenen artikelen in het wetenschappelijk tijdschrift The Lancet, waarin de bestaande kennis over dit onderwerp is gebundeld. Hoogleraar Voortplantingsgeneeskunde Mariëtte Goddijn heeft een grote bijdrage geleverd.

De meeste miskramen doen zich voor in de eerste twaalf weken van de zwangerschap. Daarna is het zeldzaam. Goddijn: “We weten dat 15 procent van alle zwangerschappen eindigen in een miskraam. Bij vrouwen ouder dan 40 jaar kan het zelfs oplopen naar 40 procent.”
Veel landen, waaronder Nederland, hebben geen landelijke miskraamregistratie. Zweden, Finland en Denemarken hebben dat wel; daarom is de analyse naar risicofactoren uit deze studies voor een groot deel op gegevens uit die landen gebaseerd.

Risico op miskraam

Goddijn benadrukt dat er meer kennis nodig is over factoren die het risico op een miskraam vergroten en over de biologische processen rondom bevruchting en de hele vroege zwangerschap. Volgens het onderzoek veroorzaken chromosoomafwijkingen de helft van de miskramen. Andere vastgestelde risicofactoren voor een miskraam zijn hoge leeftijd van de vrouw (ouder dan 35 jaar), hoge BMI (te zwaar), eerdere miskramen, roken en fors alcoholgebruik.

Goddijn: “Aan chromosoomafwijkingen kunnen we niets veranderen en we kunnen de kans op een miskraam nooit naar nul brengen. Maar een verandering in leefstijl, en op niet te hoge leeftijd zwanger worden, kan de kans op een miskraam verminderen. Tijdige voorlichting kan daarbij zeker helpen.”
Verder bepleit ze dat er meer aandacht en onderzoeksgeld komt voor herhaalde miskramen. Goddijn: “Ik maak me hard voor de ontwikkeling van een voorspelmodel voor vrouwen die dat meerdere keren doormaken. Dan kunnen we aan de hand van vastgestelde risicofactoren ‘op maat’ voorlichten over de kans op een miskraam of goede afloop in de volgende zwangerschap. En kunnen we met een toegespitst behandel- en adviesplan komen.”

Miskraam voorkomen

Er zijn niet veel effectieve behandelingen om een miskraam te voorkomen. Als uit bloedonderzoek blijkt dat er bepaalde antistoffen (antifosfolipiden) aanwezig zijn of als het schildkliergehalte laag is, dan heeft behandeling zin. Dit geldt ook bij bloedverlies in de vroege zwangerschap en het doormaken van meerdere miskramen.
Goddijn vindt dat er ook aandacht moet zijn voor de emotionele gevolgen van een miskraam. In Nederland is goede zorg op dit gebied, maar een miskraam wordt soms nog gebagatelliseerd. “Voor vrouwen en hun partner is dit een ernstige gebeurtenis die gepaard gaat met gevoelens van rouw en verlies. Uithuilen en opnieuw beginnen doet geen recht aan wat er is gebeurd.”

Foto: Shutterstock