Loeys Dietz, elke dag een kunstinjectie
Nina Goedegebure is onze ideale bezoeker. Dat klinkt raar maar zij belichaamt waar onze kunstcollectie voor bedoeld is. Dat kunstwerken persoonlijke verhalen opwekken is onze grootste wens. Daarom stond de deur voor Nina open om haar verhalen te delen. Na de diagnose van haar partner met het Loeys-Dietz Syndroom, gaven zij de onzekere tijd die volgde betekenis door naar kunst te kijken. … “we kwamen de wachtkamer uit na een verpletterende diagnose en liepen letterlijk in de armen van een kunstwerk”. Het kunstwerk van Scarlett Hooft Graafland overrompelde haar en inspireerde Nina tot deze tentoonstelling met bijgaande publicatie en podcast.
Tijdens de opname van haar partner dwaalden ze vaak door de eindeloze gangen van locatie AMC, langs de kunstwerken die bij haar allerlei associaties opriepen en die ze opschreef. Als je met Nina meegevoerd wordt in het verhaal ontstaan gedachtenpatronen die onverbiddelijk verstoord worden door het ongewisse. Wat moet je als je liefste opeens aan een intensieve behandeling start waarvan de uitkomst ongewis is? Het is een verhaal over liefde, verdriet en overwinning. Een realistische blik op de macht en onmacht in de geneeskunde en het lot waaraan je als patiënt bent overgedragen. Hoeveel we ook vertrouwen in medische vooruitgang, het menselijk lichaam blijft een complex systeem. Dat beeldende kunst een onderdeel kan zijn van het proces, met alle ups en downs, is een verwezenlijking van hoe er bij Amsterdam UMC naar wordt gekeken. Kunst voor iedereen: patiënten, bezoekers, medewerkers.
