Zonder titel
1996
Zeefdruk
80 x 60 cm
Oplage 22/35
Aanwinst 2007
AMC collectie Amsterdam UMC
Teun Hocks creëert graag zijn eigen wereld. Daarin is hijzelf de hoofdfiguur, die altijd gevangen zit in een absurdistische setting. De manier waarop hij werkt ligt vast: eerst de achtergrond schilderen, vervolgens met de zelfontspanner zichzelf fotograferen in het betreffende landschap, en tenslotte die foto verder bewerken met olieverf of digitaal inkleuren. De sfeer in Hocks werken is ogenschijnlijk luchtig; bij nadere beschouwing blijkt er echter van alles niet te kloppen. De kunstenaar volgt bijvoorbeeld zijn eigen voetstappen in de sneeuw, ruimt een sterrenhemel op met stoffer en blik of schrijft aan zijn bureau met een pen gekoppeld aan een infuus. Het werk is onderdeel van een serie oplages uitgegeven in 2007 ten behoeve van de Duchenne stichting. Hocks wil vooral een verhaal vertellen. Zijn schilderijen gaan over ‘een man die maar doorgaat’. Geen geluksvogel maar ook niet iemand die diep ongelukkig is. Een beetje een sukkel, een buitenstaander, een kantoorklerk in een pak van C&A. ‘Ik ben het niet maar ik speel het wel.’ Daar houdt hij van, toneelspelen, en op deze manier kan hij zichzelf regisseren. ‘Dat kan ik beter dan iemand anders regisseren. Dan zou ik bang zijn om die persoon voor schut te zetten. Hoe ik erbij sta, dat kan ik toch niemand aandoen?’